قاصدک بی خبر بود....

از دل من ...از دل تو...

اما او را سپردم تا به یادت آورد...

روزهایی که در یادم تو هستی

و به یادت نیست حتی نگاهم!

او بی خبر بود اما کوله بارش پر ز حرف

حرفهایی که تک تک در دلم دیوانه وار می تپیدند!

همان حرفهایی که روزگاری در تب شنیدنشان می سوختی

و حال از سردی لرزه به تنت می اندازند...

کاش به این راحتی کلمه ای که روزگاری با گفتنش شاد می شدیم را

به سنگینی سکوت مرگبار جدایی نمی فروختیم!

کاش همچون دست فروشی دل را به هر غریبه ای نمی سپردیم که حال

در به در به دنبال مانده حساب از خریدارش باشیم!

قاصدک حرفهایم را به تو می رساند اما تو ....

سردتر از پیش همه را ناخوانده رد می کنی...

و نمی دانی که من با هر گذرت، قاصدک را به خبرکشی محکوم می کنم!

__________________

تنهای تنها دردشت سفید میدوم....

ازدورسیاهی میبینم.....

از آن میگریزم....

از پشت سرم سیاهی می آید......

من میان دوسیاهی در دشت سفید گیر کرده ام....

پادشاهی هستم . . . بدون اسب....

ملکه ای از دور با اسبش می آید.....

او نجات دهنده ی من است.....

__________________

بی بال هم می شود پرواز کرد. می گوئید محال است....

ولی من دیدم پرنده ای را که بدون بال در حال پرواز بود...........

ان هم چه پروازی ...

خودش پرواز نمیکرد....

ولی به عشق هم پیمان خویش زنده بود . و به عهدپیمان هم پایبند.

انقدر به هم باز خود نزدیک بود که انگار خودش پرواز می کرد.

این حس همان حس ناب عشق است.

عشق پرواز بی بال ...

__________________

(ارسال4 !!!!!!!!!!)-

بهار انگاری تو این دنیا خیالی بیش نیست

چون شکل دیگری از زندگی وخیال

باری اگر چه _____________

که قشنگترین لحظه ها را در زندگی

برا خودحتی دارد

لذت یک زندگی در کل حرفیدنی که

(یک کلمه با (م)شروع نمیشود

__________________

کســـی دیگـــر نمـــی کوبـــد در ایـــن خانـــه متــــروکـــه ویـــران را

کســــی دیگــــر نمــــی پرسد چـــرا تنـــهای تنـــهـــایــــم!!!

ومـــن شـــمـــع مـــی ســـوزم ودیگـــر هیـــچ چیــــز از مــــن نمـــی ماند

ومـــن گـــریان ونـــالانـــم ومـــن تــــنـــهـــای تــنـــهـــایــــم !!!

درون کـــلبـــه ی خـــامــــوش خــــویـــش امــــا

کســـــی حـــال مــــن غمــــگیــــن نمــــی پـــرســـــد!!!

و مــــن دریـــای پـــر اشــــکم کــــه تــــوفانی بــــه دل دارم

درون سیــــنه ی پــــرجــــوش خــــویش امـــــا!!!

کســـی حــــال مــــن تنـــــــها نمــــــی پـــــرســــــــد

ومـــــن چـــــــون تــــــــک درخــــــــت زرد پـــــــاییــــــزم !!!

کــــــه هــــــر دم بــــــا نســــــــــیمی میــــــشــود بــــرگی جـــــدا از او

ودیـــــــگر هیــــــــــچی از مـــــــــن نمــــــــی مـــــــــانـــــــــــد!!!

نمی دانم ؟

سنگ است ؟

تنگ است ؟

پرخون است ؟

پریشان است ؟

پشیمان است ؟

نگران است ؟

زهر مار است ؟

کوفتی است ؟

یا بی درمان است این وامانده دل !

که فقط تپیدن را یاد گرفته ،

بی صاحب مانده ،

آنهم برای پمپاژ ِ خون ،

به مغز بی مغزی که ،

به جان ِ خودش،

درست ترین محاسبه اش ،

من به علاوه ی تو " بود ،

که آنهم ...

جوابش " من ِ تنها " شد !

گور به گور شده./

.

.

باور کنید راست میگویم ،

به جان خدا قسم راست میگویم که ،

من،

دلم ،

فقط

گریه می خواهد شب ها !

+با این شرح حال من کجا خوبی کجا!

تو بگو من خوبم؟

__________________

دیده ای شیشه های اتومبیل را وقتی ضربه ای می خورند و می شکنند؟

دیده ای شیشه خرد می شود ولی از هم نمی پاشد؟

+این روزها همان شیشه ام؛

خرد و تکه تکه،

از هم نمی پاشم ، ولی شکسته ام ،

باور کن

__________________

دیر زمانیست در روزگاران بازیگری می کنیم . هر کسی برای خود نقشی دارد .

نقش من مات بودن در نگاه توست .

نقش من نگهبان بودن از چشمان توست.

نقش من نقش یه رنگی در مسیر هفت رنگ زندگیست.

نقش من نقش سختیست.

می خواهم نقشم را به خوبی بازی کنم

نقشی که محبت الهی بوده و یک تقدیر !!

__________________

بگو وقــت تلخ گریه

شونه هامو کم میاری

بگو آرومم تو هستی

غمی تو سینه نداری

__________________

دور باش امانزديك !

من از نزديك بودنهای دور می ترسم !